تبیین نقش عوامل جامعه پذیری در توسعه مشارکت ورزشی ‏ جوانان 29-15 ساله شهر اصفهان

‏ ‏‎ ‎جهت گیری به سمت ورزش بعنوان یک الگوی رفتاری در نظر گرفته می شود که متأثر از عوامل موثر بر فرایند کلی ‏جامعه پذیری می باشد. عوامل زیادی در جامعه پذیری ورزشی افراد موثرند که از آن جمله می توان به خانواده، وسایل ارتباط ‏جمعی، مدرسه و همسالان اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر تبیین نقش عوامل جامعه پذیری در مشارکت ورزشی جوانان ‏شهر اصفهان بود. روش پژوهش، بر اساس هدف پژوهش و نحوه گردآوری داده ها از نظر ماهیت کاربردی و از نظر نوع، ‏تبیینی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جوانان 29-15 ساله ساکن در شهر اصفهان بودند. برای حجم نمونه ‏تعداد 391 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند اما به منظور افزایش دقت تعداد 400 نفر در نظر گرفته شد. روش ‏نمونه گیری چند مرحله ای و داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد که روایی آن با استفاده از نظرات ‏برخی از اساتید تربیت بدنی و جامعه شناسی دانشگاه اصفهان بررسی و تأیید شده بود. همچنین برای سنجش پایایی ‏پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده تمام متغیرها بالای 70/0 بود که ‏نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از آزمون آماری با ‏استفاده از نرم افزار ‏spss18‎‏ و نرم افزار مدل سازی ‏amos18‎‏ استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تاثیر ‏متغیرهای خانواده و دوستان و همسالان با مشارکت ورزشی جوانان دارای رابطه معنادار می باشد. نتایج تحلیل مدل معادلات ‏ساختاری نشان می دهد که متغیر خانواده با ضرایب رگرسیونی (45/0 ) قویترین تاثیر را در تبیین توسعه مشارکت ورزشی ‏جوانان داشته است. به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان گفت که توسعه مشارکت ورزشی جوانان از یک کانال خاص ‏صورت نمی گیرد و عوامل مختلفی درآن تأثیر دارند‎.‎